Schiermonnikoog XXXL

Vorige
In 2020 werd de tocht nog afgelast wegens onweersdreiging; in 2021 hadden we extralaag water; een stabiele atmosfeer en een geschikte windrichting. Twintig wandelaars en zeven gidsen vertrokken nog voor zonsopgang vanaf Pieterburen aan Zee om tegen de middag te arriveren op het Noodzeestrand van Schiermonnikoog na een tocht van 22 zware kilometers.Het weer was niet uitbundig maar al die schakeringen grijs gaven wel een heel aparte sfeer.

WADLOPEN XXXL

Het was nog even spannend of het "Wadlopen" wel door kon gaan. De voorspellingen waren niet goed, onweer, regen en wellicht hagelbuien; het zal toch niet voor de tweede keer afgelast worden..... Voor vrijdag werd code geel (wegens onweer) afgegeven en als dat ook zaterdag het geval zou zijn, dan zou de Wadlooptocht weer worden afgelast. De tocht Schiermonnikoog XXXL van het Wadloopcentrum Pieterburen wordt slechts een paar keer per jaar gelopen omdat het springtij moet zijn en het getij moet ook zo vallen dat de deelnemers bij licht het wad op gaan en de retourboot naar Lauwersoog kunnen nemen. Verder moet de atmosfeer stabiel zijn en er mogen geen waterverhogende factoren in het spel zijn zoals bijvoorbeeld een harde wind uit het Noorden. De tocht over het wad is al 17 km en de laatste te passeren geul is zo diep dat bij een normaal getij een normaal persoon bij het doorwaden borstdiep door het water gaat; tenminste.... als deze geul rond ebtijd wordt gepasseerd.

Gelukkig kregen we vrijdag tegen 12 uur het bericht dat het wadlopen wel door zou gaan. Met een gerust hart konden we vast even warmlopen in Zoutkamp. We verzamelden ons met een groepje van zeven deelnemers op de "ijsbaan" in Zoutkamp. Sommigen kwamen net uit Brabant en hadden net drie uur rijden achter de rug, dus begonnen we maar met koffie en uiteraard een Brabants worstenbroodje. De wandelcommissie had een mooie route van ongeveer 19 km uitgezet. Via Zoutkamp, Panser, Elens gingen we op weg naar Houwerzijl. Onderweg kwamen we nog langs het Wierdekerkhofje "Olle Weem". Bijzonder om te zien hoe deze graven na al die jaren op deze wierde nog te zien zijn. We waren wel toe aan een versnapering dus liepen we in Houwerzijl naar de Theefabriek. Deze "fabriek" is gevestigd in een voormalige Vrijgemaakte kerk.Deze toeristische attractie bestaat uit Nederlands enige Theemuseum, een sfeervolle Theeschenkerij met wellicht de meest uitgebreide theekaart ter wereld en een geurige theewinkel. Bij de thee kon je nog genieten van een Gronings streekgerecht te weten Poffert. Nadat we ons hieraan te goed hadden gedaan vertrokken we via de haven van Zoutkamp naar de ijsbaan waar onze auto's stonden te wachten. Het was een mooie tocht, de zon scheen en pas toen we in de auto stapten begon het hard te regenen. Wat een timing. Op de camping in Lauwersoog waren inmiddels ook bijna alle andere deelnemers aangekomen.

Zaterdag begon de dag al vroeg, opstaan tegen 4 uur en verzamelen om 4.30 uur op de camping waar we gezamenlijk met ongeveer 16 deelnemers richting het verzamelpunt van het "Wadloopcentrum Pieterburen" liepen. Hier vandaan gingen we om 5.15 uur in een bus en werden we een half uurtje later bij "Deikum" (Pieterburen aan Zee) afgezet. Het totale wandelgezelschap bestond uit 20 wandelaars en 7 gidsen/begeleiders. We liepen ongeveer 30 minuten nog in het donker over de zeedijk om vervolgens het wad op te gaan. Het slik liep zwaar en we zakten soms ver weg. Pas toen we een flink eind uit de kust waren begon het een beetje te schemeren. De tocht voerde ons door verschillende geulen en vooral eindeloze slikvelden en een enkele keer ook een wat hardere zandige bodem. Soms kwamen we tot ons middel in het water. Sommige deelnemers kwamen echt vast te zitten, maar gelukkig hadden we voldoende gidsen/begeleiders en werd iedereen geholpen. Het weer zat wat tegen, geen mooie zonsopkomst vanwege de bewolking. Het bleef de hele ochtend toch wat grijs, gelukkig konden we nog wel één zeehondje waarnemen in het water. Pauze was er niet echt, zitten voor een broodje was geen optie; dus staand eten en drinken en voortgaan. En inderdaad: zolang je niet stilstaat kom je minder vast te zitten. We moesten het tempo vasthouden omdat we op het juiste tijdstip de laatste geul moesten passeren die inderdaad behoorlijk diep bleek (rugzak optillen)

Na 5 uur ploeteren kwamen we weer aan wal midden tussen de zeekraal en de lamsoor. Aangezien het broedseizoen over was, kregen we als toetje nog wandeling van 5 km door het natuurgebied. De wandeling eindigde helaas in stromende regen op weg de het Strandpaviljoen "De Marlijn". Moe, voldaan en zeker trots dat we allemaal deze overtocht hebben gehaald. Vanaf de Marlijn kon je de bus terug naar de boot nemen of je kon zelf je route te voet over het eiland zoeken(naar het dorp nog 3 km en dan naar de boot nog 3 km). Omdat er op de veerboot vanaf Schiermonnikoog geen kaartjescontrole is kon iedereen zelf beslissen welke veerboot hij/zij terug naar Lauwersoog ging nemen. Dat het een inspannende dag was bleek wel uit het feit dat menige deelnemer 's avonds erg vroeg lag (of zat) te slapen.

Zondag was de afsluitende wandeling rondom Lauwersoog. Er werd vroeg gestart (8:45 uur) zodat iedereen 's middags nog op tijd thuis kon zijn. Dit keer ging de wandeling door het natuurgebied "Lauwersoog". Helaas waren er militaire oefeningen en moest de wandeling een beetje worden aangepast maar het was een mooie wandeling van ongeveer 17 km met herfstige invloeden (erg veel paddestoelen). We namen nog even de tijd om bij strandpaviljoen ''MeerZicht'' het weekend door te spreken. Het was een zwaar maar zeer geslaagd weekend.

 

Wadlopen2021